بعد از رضا قوچان نژاد نوبت به سردار آزمون رسید که با خداحافظی اش از تیم ملی همه را شوکه کند. او که بعد از بازی با اسپانیا هم تهدید به خداحافظی کرده بود، حالا در صفحه اینستاگرامش این موضوع را قطعی کرده. سردار نوشته:” بازی در تیم ملی کشورم برای من افتخار بزرگی بود و تا آخر عمرم به خودم میبالم، متاسفانه با همه علاقه ای که دارم و برخلاف میل باطنی و خواسته قلبیم تصمیم گرفتم که از تیم ملی کشورم خداحافظی کنم. این برای یک جوان ۲۳ساله که با سختی ها و مشقت های زیادی به اینجا رسیده قطعا دردناک ترین تصمیم و اتفاق زندگیش خواهد بود. توی زندگی یه چیزهایی هست که حرف اول رو میزنه، با توجه به اینکه مادرم بیماری سختی رو پشت سر گذاشته بود و من خوشحال بودم متاسفانه الان بخاطر نامهربانی و قدرنشناسی عده ای و توهین هایی که به هیچ وجه حق من و هم تیمی هایم نیست، بیماریش تشدید شده، این مسئله من رو بین دوراهی سختی برای انتخاب قرار داده، در نتیجه من مادرم رو انتخاب می کنم. بیائید همدیگه رو قضاوت نکنیم و از روی ظاهر دیگران اونها رو مورد ارزیابی قرار ندیم، کسی چه میدونه که در پس خنده های من چه سختی های تلخی وجود داره؟؟”
شب گذشته نیز رضا قوچان نژاد دیگر ملی پوش کشورمان با اقدامی مشابه و انتشار یک متن در اینستاگرام خود از تیم ملی خداحافظی کرده بود. گوچی فوتبال ایران که فصل نسبتا موفقی را در لیگ اردیویسه به همراه هیرنفین گذرانده بود، در فهرست نهایی کارلوس کی‌روش برای جام جهانی ۲۰۱۸ قرار گرفت ولی برخلاف چهار سال قبل نتوانست حتی یک دقیقه در سه بازی برابر مراکش، اسپانیا و پرتغال بازی کند.
با وجود اینکه تیم ملی ایران با مشکل گلزنی مواجه بود، اما رضا قوچان‌نژاد در جام جهانی به میدان نرفت و بامداد روز گذشته هم در مراسم استقبال از ملی پوشان در فرودگاه امام خمینی گفت که هیچ‌وقت تا این اندازه آماده نبوده ولی فرصت بازی را در مسابقات روسیه پیدا نکرده است.
این مهاجم ۳۰ ساله مشهدی که در ۶ سال حضورش در تیم ملی ایران گل‌های حساس زیادی ازجمله گل صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ مقابل کره جنوبی، گلزنی به بوسنی و هرزگوین در سومین مسابقه جام جهانی ۲۰۱۴، گل برابر عراق در جام ملت‌های آسیا، گلزنی در دیدار با قطر در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ و … را به ثمر رساند، در رقابت‌های روسیه به کار گرفته نشد که از این موضوع ناراحت بود و حالا با انتشار پیامی غیر منتظره و طعنه‌آمیز در اینستاگرام که در زیر آمده از بازی‌های ملی خداحافظی کرد:
«میگن فوتبال قشنگ‌ترین ورزش دنیاست. کسى که پاهاش به توپ خورده می‌تونه این حرف رو تایید کنه. ورزش فوتبال نه به دین و مذهب فرد نگاه می‌کنه، نه به اصلیت فرد و نه به وضعیت مالىِ فرد.
اى‌کاش همه جا اینطورى به فوتبال نگاه می‌کردن..! اى‌کاش آدمایى که نور دستشونه، جاهاى تاریک رو نور مى‌انداختن تا همه بتونیم ببینیم، نه اینکه فقط خودشون ببینن.
بزرگترین هدف فوتبال اینه که دل مردم رو شاد کنى. درسته که در اروپا بزرگ شدم، اما از بچگى آرزوم این بود که یک روزى، حتى اگر شده یک بار توى استادیوم آزادى پیرهن تیم ملى رو بر تن کنم و بازى کنم. تنها آرزوم این بود که با فوتبالم، خانواده و هوادارانم رو شاد کنم.
این شش سالى که در تیم ملى حضور داشتم، واسم بزرگترین افتخارى بود که در فوتبال و زندگی‌ام تونستم بدست بیارم.
پوشیدن پیرهن تیم ملى واسه من بزرگترین آرزو در دنیاى فوتبال بود و هنوز هم بعضى موقع‌ها باورم نمیشه که این پیرهن رو خدا برام گذاشت تا من تنم کنم.
در این سال‌ها که در تیم ملى بودم نمى‌تونم بهتون بگم چقدر خدارو شکر کردم بابت این همه لطف و محبتى که شما عزیزان به من داشتید. هیچ وقت تشویق‌هاتون رو یادم نمیره ایرانى‌هاى عزیز و با غیرت.
در این جام جهانى و در روزهاى اخیر، خیلى‌هاتون ازم یه سؤالى پرسیدین که متاسفانه من هم جوابش رو هنوز نمی‌دونم…. شاید بهتره که بعضى از سؤال‌ها بى‌جواب و بعضى از درها توى زندگى همیشه بسته بمونن… به این نتیجه رسیدم که در قلبم، عشقِ به تیم ملى، هر روز بیشتر و بیشتر میشه، اما عقلم، شخصیتم و غرورم این اجازه رو به من نمیدن که بهترین پیرهن دنیا رو دیگه بر تن کنم… دلیلش نخواستن نیست، دلیلش اینه که بعضى مواقع باید یک تصمیم سختى رو بگیرى تا بتونى زندگى‌ات رو دوباره راحت ادامه بدى.
می‌خوام از این طریق از همه آقایان در کادر فنى، تدارکات و بازیکنان عزیز تیم ملى تشکر کنم بابت این شش سالى که به من افتخار دادین. منو نه تنها کمک کردید که بازیکن بهترى بشم، بلکه از من انسان بهترى هم ساختید… تشکر بابت این همه لطف و انرژى مثبت.
مرسى از شما ایرانى هاى با غیرت، تک تک شما رو از ته دل دوست دارم. به امید پیروزى و پیشرفتِ تیم ملى ایران.
یا على.»
