بانوی پیر در ادامه ماجراجویی‌هایش در بازار نقل‌وانتقالات تابستانی از هفته گذشته ترانسفری سه‌گانه را با تیم رقیب خود میلان کلید زده بود که در نهایت عصر پنج‌شنبه این انتقال رسمی شد؛ انتقالی که هواداران ۲ باشگاه سعی می‌کنند خودشان را برنده انتقال و سمت دیگر را بازنده بدانند. از یک سمت میلان توانسته مدافع ۲۴ سالهای به نام ماتیا کالدارا را که عملکردی فوق‌العاده در یکی، دو سال اخیر داشته، با مدافع ناراضی و پا به سن گذاشته‌اش عوض کند و از سمت دیگر هم یوونتوس هیگواین را که بعد از آمدن رونالدو جایگاهی در باشگاه نداشت، بدون ضرر مالی هنگفت فروخت. در سالهای گذشته، سری آ پدیده‌های زیادی رو کرده است که بعد از چندی افول کرده‌اند؛ بازیکنانی که ناگهان به عنوان استعداد مطرح می‌شوند و به ناگاه دچار افت و فراموشی می‌شوند. همه می‌گفتند نیکولا لئالی قرار بود جانشین جی‌جی بوفون در آتزوری باشد. ایسینیه که فورا بعد از چند هفته دل پیروی دوم صدایش کردند و دی‌شیلیویی که هواداران میلان و حتی شخص پائولو مالدینی، مالدینی دوم می‌دانستند. در محیطی که گالیاردینی با یک نیم فصل درخشش در آتالانتا به بوسکتس تبدیل می‌شود بعید نیست کالدارا با رافائل واران اشتباه گرفته شود و لقب نستای دوم (در واقع سوم زیرا پیش از این میلانی‌ها به رومانیولی این لقب را داده بودند) تبدیل شود. شکفته شدن استعداد جوانان ایتالیایی مسئله‌ای نیست که تضمینی روی آن وجود داشته باشد. در چنین شرایطی بعد از قمار ۴۲ میلیون یورویی سال گذشته روی فدریکو برناردسکی که هنوز هم شانسی برای رسیدن به ترکیب اصلی یووه ندارد، می‌توان به ماروتا حق داد که با داشتن پیشنهادی معادل۴۰ میلیون یورو برای کالدارا، چنین عددی را رد نکند. بالاخص در تابستانی که ۱۱۲میلیون یورو برای رونالدو، ۴۰میلیون یورو برای داگلاس کوستا و ۴۰ میلیون یورو برای ژائو کانسلو هزینه کرده است. در نقل‌وانتقالات فوتبال خیلی از مواقع شرایط برد-برد حاکم است. اصلا همیشه قرار نیست یک طرف لزوما برنده و یک طرف هم بازنده ماجرا باشند. یوونتوس توانست در انتقالی سه‌گانه، مدافعی که نیاز داشت را برگرداند. فراموش نکنید از اوایل تابستان و پیش از این‌که بحث بازگشت بونوچی مطرح شود، بینکونری با پیشنهادی ۶۰ میلیون یورویی سراغ لوکاس خیمنز رفته بود و حتی بعد از جام‌جهانی بحث خرید دیگو گودین مطرح بود؛ مدافعی که بتواند زوج کیلینی در خط دفاع شود و کیفیت بالای سر بردن لیگ قهرمانان اروپا را داشته باشد. هدف یووه با خرید رونالدوی ۳۳ ساله کاملا مشخص است؛ قهرمانی در اروپا در ۲، ۳ فصل آینده که رونالدو در اوج قرار دارد. بونوچی هم دقیقا در چنین سنی قرار دارد و این دقیقا همان مشکلی بود که ماتیا کالدارا داشت؛ نیاز به تجربه پیدا کردن. چیزی که یووه فرصتی برای آن ندارد. با فروش کالدارا شرایط برای حفظ روگانی مهیا شد و با فروش هیگواین با قیمت ۵۶ میلیون یورو از بالا رفتن سن ستاره آرژانتینی و ناتوانی در فروش او و مشکلات فیرپلی مالی یوفا فرار کرد. از آن سو میلان مدافعی ناراضی را با یک مدافع با کیفیت دیگر تعویض کرد و با تاکتیک انتقال قرضی- که محدودیت‌های یوفا را دور می‌زند- توانست صاحب یک مهاجم کلاس جهانی شود؛ در پستی که فصل گذشته پاشنه آشیل میلان بود.
جزییات مالی قرارداد هیگواین با میلان
روسونری برای انتقال قرضی هیگواین مبلغ ۱۸ میلیون یورو به یوونتوس پرداخت کرده که پس از ۱۲ ماه با پرداخت ۳۶ میلیون یورو دیگر دائمی خواهد شد. در مورد دستمزد ال پیپیتا هم تغییراتی نسبت به آنچه در یوونتوس کسب می‌کرد، رخ داده است. گفته می‌شود دستمزد هیگواین در سال اول حضورش در میلان ۹٫۵ میلیون یورو خواهد بود که ۸٫۵ میلیون یوروی آن را روسونری و یک میلیون یورو توسط یوونتوس پرداخت خواهد شد. این توافق به لطف روابط خوب ۲ باشگاه صورت گرفته است. همچنین در سال دوم هیگواین افزایشی در دستمزد خود خواهد دید که رقم را به ۱۰ میلیون یورو در سال می‌رساند و تمام آن توسط روسونری پرداخت خواهد شد.
جزییات مالی قرارداد هیگواین با میلان
روسونری برای انتقال قرضی هیگواین مبلغ ۱۸ میلیون یورو به یوونتوس پرداخت کرده که پس از ۱۲ ماه با پرداخت ۳۶ میلیون یورو دیگر دائمی خواهد شد. در مورد دستمزد ال پیپیتا هم تغییراتی نسبت به آنچه در یوونتوس کسب می‌کرد، رخ داده است. گفته می‌شود دستمزد هیگواین در سال اول حضورش در میلان ۹٫۵ میلیون یورو خواهد بود که ۸٫۵ میلیون یوروی آن را روسونری و یک میلیون یورو توسط یوونتوس پرداخت خواهد شد. این توافق به لطف روابط خوب ۲ باشگاه صورت گرفته است. همچنین در سال دوم هیگواین افزایشی در دستمزد خود خواهد دید که رقم را به ۱۰ میلیون یورو در سال می‌رساند و تمام آن توسط روسونری پرداخت خواهد شد.
